Płatności na rzecz kontrahenta z Maroka bez podatku u źródła

Należności licencyjne z tytułu korzystania   utworów multimedialnych, wynikające z umowy z podmiotem z Maroka, nie konstytuują obowiązku poboru przez polską spółkę podatku u źródła.

Takie stanowisko zajął dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 kwietnia 2025 r. (0115-KDIT1.4011.865.2020.11.MST).

Podatnik (dalej: spółka) ma osobowość prawną i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w CIT. Jest również zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Rokiem podatkowym spółki jest rok kalendarzowy. Spółka zajmuje się produkcją i wydawaniem gier komputerowych, w tym mobilnych, stanowiących utwory multimedialne w rozumieniu prawa autorskiego. W ramach działalności m.in. nabywa od zagranicznych kontrahentów licencje do prototypowych gier w celu ich testowania i oceny potencjału rynkowego. Spółka współpracuje z kontrahentami z Maroka (osoba fizyczna), RPA i Niemiec (osoby prawne), dysponując ich certyfikatami rezydencji podatkowej. Podmioty te są rzeczywistymi właścicielami wypłacanych należności. Podług umowy z kontrahentem z Maroka wynagrodzenie jest mu wypłacane za proces tworzenia i rozwoju utworów multimedialnych. Spółka weryfikuje jedynie techniczne aspekty utworów. Jednocześnie w umowie wskazane jest, że wynagrodzenie obejmuje również należności za udzielenie spółce licencji. Licencja ma charakter wyłączny, bez prawa do sublicencji. Kontrahent nie prowadzi działalności w...